Zelfvertrouwen en eigenwaarde beginnen in het zenuwstelsel

Rationeel heb je he

t door: je mag er zijn, je bent oké zoals je bent. Maar ergens wringt het nog. Iets in jou twijfelt toch. Niet hardop, maar in de keuzes die je maakt. In het ongemak als je jezelf toont. In het reflexmatige aanpassen. Alsof je zenuwstelsel nog niet mee is met wat je hoofd allang begrijpt.

Waarom lukt het dan niet om je écht zelfzeker en waardevol te voelen, ook als je het verstandelijk begrijpt?

Volgens de Polyvagaaltheorie ligt het antwoord in het lichaam. Zelfvertrouwen, zelfliefde en een gevoel van eigenwaarde zijn geen puur mentale concepten. Het zijn gevoelsmatige toestanden — ze ontstaan wanneer je lichaam ervaart dat je veilig bent, dat je ertoe doet, en dat je gedragen wordt in contact.

Daarom is het zo belangrijk te begrijpen dat jouw gevoel van eigenwaarde rechtstreeks beïnvloed wordt door de toestand van je zenuwstelsel:

• In een ventrale vagale staat (veilig en verbonden) voel je je op je plek. Je kunt jezelf zien zoals je bent: menselijk, met licht en schaduw — en toch waardevol. In deze staat ervaar je een relatief stabiel zelfbeeld, mildheid en vertrouwen.

• In een sympathische staat (vechten/vluchten) zie je jezelf vaak door een kritisch of opgejaagd filter. Je voelt dat je moet presteren, beter moet zijn, dat je tekortschiet.

• In een dorsale vagale staat (shutdown) voelt het alsof je er niet toe doet. Je trekt je terug, twijfelt aan je bestaansrecht of voelt je losgekoppeld van je eigen waarde.

  
  

Het verhaal dat je over jezelf vertelt, volgt altijd de staat van je zenuwstelsel. Of, zoals de grondlegger van de Polyvagaaltheorie Stephen Porges het zegt:

“The story follows state.”

Als je zenuwstelsel zich in een overlevingsmodus bevindt, vertelt je brein daar vanzelf een verhaal bij: dat je niet goed genoeg bent, dat het toch nooit lukt, dat je alleen bent, of dat er iets mis is met jou.

Wat betekent dat concreet?

Dat de toegang tot zelfliefde en eigenwaarde begint bij de regulatie van je zenuwstelsel. Bij veiligheid in je lichaam. Bij het ervaren dat je mag bestaan zoals je bent — ongefilterd en ongeforceerd.

Zelfvertrouwen groeit niet uit wilskracht, maar uit veiligheid als een soort innerlijke bedding, een fundament. Wanneer jouw zenuwstelsel leert dat je oké bent — ook als je niet presteert, ook als je kwetsbaar bent — ontstaat daaruit een diepere vorm van eigenwaarde. Niet als iets dat je denkt, maar als iets dat je voelt en belichaamt.

In mijn praktijk…

…is dat precies waar we op focussen: het herstellen van de verbinding met jezelf via innerlijke beelden. Naast hypnotherapeutische methoden biedt ook de Polyvagaaltheorie hiervoor een warm, compassievol kader: je leert je reacties begrijpen als beschermingsstrategieën — niet als persoonlijk falen. En dat verandert alles.

Want als je leert dat jouw spanning, je terugtrekking of je neiging tot overcontrole niets te maken hebben met “tekortschieten”, maar met een zenuwstelsel dat bescherming zoekt — dan komt er ruimte. Voor zachtheid. Voor onderhandeling met jezelf. Voor herstel. En voor het opnieuw opbouwen van je eigenwaarde, van binnenuit.

Of je nu deelneemt aan de training Kalmeer en Reguleer, of kiest voor individuele hypnosesessies: de focus blijft dezelfde.

Je lichaam de ervaring geven dat je er mag zijn — precies zoals je bent. Dat je in het nu veilig bent, in verbinding met jezelf.

Welkom.